Artık geceleri telefonumu başucuma almamaya başladım,telefonun yüzüne bi sabah bide akşam bakıyorum ne arayan ne soran vaar.
Günler ilerledikçe dolayısıyla yaşta ilerledikçe ve ben hala işsiz güçsüz biri oldukça kendimi oldukça GEREKSİZ biri olarak düşünmeye başladım,bir fazlalık gibi ortalıkta dolaşan sürüngenden farkım kalmayan ezik bir insan tipi gibiyim blog...anlıyacgn kancık köpekten beter hallerdeyim...
Çevremdekilerin ne düşündüklerini arkamdan ne fiskoslar çevirdiklerini bilebiliyorumm he üzülüyormusun bu duruma derseniz üzülmüyorum takmıyorumda kimseyi ama şunu iyi biliyorum etrafımdaki insanların çogu iyi gün dostuymuş bunu anladım,bu dönem bana iyi bir ders oldu...