29 Nisan 2010 Perşembe

Dün yine yapayalnız dolaştım yollarda..

Nedensiz bi şekilde bugünlerde sahil kenarlarına dadandım..fırsat buldukça solugu kıyılarda alıyorum..yanımda birde 10 yıla aşkın dostlugumuz bulunan bir candaşım var..ilginci beni tanıyan herkes bu arkadaşımı da tanır bilir,sürekli yanımda oldugu için..o derece güçlü bir dostlugumuz var..biz kendimize kader arkadaşı diyoruz..başka deyişle kaybedenler klubü..bugün yine sahildeydik..kilometrelerce yürüdük kıyıda..kumlara basa basa kah güldük kah kederlendik..zaman zaman aşıkları görünce gıpta ettik insanlar mutlu lan diyebildik,az ileride iskelenin bir kenarına oturup gizlice için için ağlayan kızı görünce üzüldük insanlar mutsuz aga mutsuz diye söylendik..sonra eski sayfaları açtık,konuştuk ta konuştuk bi ara öle kaptırmışız ki lafa kendimizi arabayı bıraktıgımız yerden epeyce uzaklaşmışız..deşarj olacaz diye ayaklarımıza kara sular indi..gördügümüz ilk banka serildik..dalga sesleri eşliğince açık hava konseri verdik..aptalca resimler çekindik..gelen geçene yorum yaptık dalga geçtik göz göze geldik sonra yolumuza devam ettik..herşeye ragmen hayat devam ediyor...

28 Nisan 2010 Çarşamba

Bakmam geriye

Ben bazen hayatımdan çıkardığım insanları çok özlüyorum.Her zaman değil ama,bazı zamanlar.Bu zamanlarda aklıma birlikteyken yaptığımız şeyler geliyor.Yüzümde anlamsız bir tebessüm oluşuyor.İşin en komik tarafıysa, ben bu insanları hayatımda istemiyorum.Sadece birlikte geçirdiğimiz bazı zamanları özlüyorum o kadar.Gülmekten kırıldığımız,delicesine eğlendiğimiz zamanları.Bu bazı zamanların,sadece kendimi fena hissettiğim zamanlara denk gelmesi de bir tesadüf değil.Çünkü insanlar yarım bıraktıkları her şeyi,kendilerini yarım hissettikleri zaman hatırlarlar.Bende biraz o buhranlı döneme bıraktığım için kendimi,böyle kendini bilmez davranışlar içerisine girmem gayet normal karşılanmalı...

25 Nisan 2010 Pazar

Yok!

Okula gidesim yok
Dershaneye gidesim yok
Vizelere giresim yok
Eve gidesim yok
Kumara oynamaya gidesim yok
Gezesim yok
Oturasım yok
Konuşasım yok
Uyuyasım yok
Yazasım yok
yok yok amına koyim..
Hiçbişi yapasım yok
Bambaşka bişi yapasım var,nedir o onu da bilmiyorum..
Bildiğim tek şey Sinerji yok!...

21 Nisan 2010 Çarşamba

Bazen...

Bazen komikleşir insan
Bazen insanın içine ılık ılık birşeyler damlar ama ne olduğunu anlayamazsın
Bazen üzüntüler ızdırabım olur
Bazen tüm mevsimler seni anlatmaya yetmez
Bazen dibe vurmak gerek,sıçrayabilmek için
Bazen kader ağlarını örer,nakış nakış..sen sadece izleyip beklersin
Bazen giriş güzel olur ama gelişme berbattır
Bazen bazılarının hayatında kenar süsü olursun
Bazen uzun uzun çalar telefonlar ama cevapsız kalır beklentiler..


Bazen git-geller yaşar insan
parlar söner...
doğar batar...
güler ağlar...
insana özgüdür tüm bu duygular
bir sıcak yaklaşım mutlu eder insanı
bir sert bakış günlerce üzer..

Bazen gerçekler çok ağır gelir insana
kafasını kor yastığa
hayallere dalar...
unutmak için gerçeğin acılarını
keçileri sayar..

Bazen içinde öyle bir mutluluk olur ki nedensiz gülmek sebepsiz ağlamak istesin deliler gibi,ama bunlarıda sebepsiz yapamassın..
Bazen içine sıgdırmak gelir ama sıgdıramazsın delice haykırırsın onu..

Bazen hep umurumda,o bilmesede
Bazen hak vermiyor değilim
Bazen neden her şansızlık beni buluyor
Bazen ona bakıp kalıyorum
Bazen anlamıyorum kendimi
Bazen ne kadar çok bazenim var diyorum...

18 Nisan 2010 Pazar

"Eyjafjallajokull"

Hoca geçende bırakın okunmasını,yazılması dahi zor olan bu (Eyjafjallajokull) kelimeyi tahtaya yazdı ve bu nedir gençler dedi?
kimseden çıt çıkmadı.o anda hepimiz birer gerizekalı olduk.
ne olabilir ki lan dedik.
????
Aslında bunu hepiniz duydunuz gençler ama merak edipte biriniz adı sanı yokmu bunun lan demediniz? dedi.
İzlandaki volkan patlamasından bahsediyorum hani Avrupayı felç eden yanardağdan.salı günüde Türkiye'ye geleceğinden bahsediliyor dedi.hemen biri atladı lafa "gelsin buyursun hocam" dedi.zihniyetine sıçtığım.
Meğer İzlanda'yı duman eden yanardağın adıymış bu "Eyjafjallajokull" tuhaf kelime.
Bende şimdi anladım haber spikerlerinin neden bunu telaffuz etmediğini (edemediğini)...

14 Nisan 2010 Çarşamba

Geceler olmasın

Gece çökünce bende çöküyorum.sevdiklerimi sevmediklerimi düşünüyorum.kimler geldi kimler geçti diyorum.telefonun başında bekliyorum.gurur yapıyorum.çok mutluyum diyorum.ama faydasız biliyorum.düşündükçe batıyorum.derin sulara dalıyorum.her seferinde dibi bulamıyorum..ve telefon çalıyor.diyorsun ki bazen bir dosttan daha değerli bir şey yokmuş..meğer ruhlar aleminde yaşamıyormuşum..saatler sonra şunu anlıyormuşum!.umudunu hala koruyabilmek,inadına tebessüm etmek...

12 Nisan 2010 Pazartesi

Ygs

Farkettim de bu aralar,ya pazartesi yada perşembe günleri buraya yazar olmuşum.bilerek yaptığım birşey değil bu.tamamen tesadüf desem inanır mısınız.yok ben inanmam derseniz de sorun değil efendim.
Her neyse ygs'ye girdim ben,daha doğrusu ygs bana girdi.orosbuço..ları nasıl da sorular sormuşlar.oysa ben bihterle behlülün aşk denklemini çözmeyi bekliyordum.sormadılar.neyse ki panik yapmadım çözdüm soruları.ve anladım ki ben çalışmadan daha başarılı oluyorum.neden böyle oldu bende bilmiyorum.
Sınava girdiğimi sınav günü duyan babam,sen zaten okuyon hem senin yaşın biraz geçmedi mi birader dedi? ne var lan yaşımda diyemedim tabi.dogrudur baba dedim,haklısın babam,ekmek babam dedim.artislik yapmadım menfaatimi düşündüm,ona açıklayacak oldugum paketi düşündüm ve yola koyuldum.sınav çıkışında kendimi aptal ergenler gibi hissettim.anasına sarılan babasını öpen köpegini kovalayan insanlarından arasından kurtulmaya çalıştım.sonra dedim hani lan benim anam babam.bi ara düşündüm eve gidecegime meydana gidip kendimi yakayım da anam babam gelsin.ya gelmezlerse diye iç geçirdim vazgeçtim.yoksa götüm yemediğinden değil.la sıçayım ygs'ne deyip..hacı,ahmet türk'e ne pis geçirmişler...

8 Nisan 2010 Perşembe

azimle sıçan...

alaturka tuvaletlerin deliğine takılan plastikler var ya hani sıçıpta o plastikten geçince taaakk diye ses çıkartan zımpırtı..işte o zımpırtı arkadaşımın evinde tam ortadan ikiye ayrılmış..bu nasıl sıçmaktır dedim kendi kendime..arkadaşa da diyemedim nasıl bir göt var sende diye..hani güzel kızlar pempe sıçardı!...

5 Nisan 2010 Pazartesi

Niye ferrarimi satayım mayyak mıyım ben

Uzun zaman oldu,popülasyonun kimyasında yine bir değişme yok.Değişen tek şey giydiğim donla çoraplarımdır.ayrıca giydigim donu çok merak eden arkadaşlarım var.hiçbir zaman donumu görememişler ona zıplamışım buna zıplamışım yinede arkadan falso vermemişim günlerce donumun tartışmasını yapmışlar.kah orada kah burada her yerde dile getirmişler.memleket meselesi yapmışlar.öyle bir hale gelmiş ki donsuz demişler gıçında don yok ama elinde iphone var demişler.yazmışlarda yazmışlar.bu dedikoduyu arkadaşın doğum gününde öğrendim.şaşırdım,ilk başta tüm bu olanlara bir anlam veremedim.o an pantolumu indirip burjuva donuyla dolaştıgımı göstermeliydim. ıssız adamım ama donsuz adam değilim demeliydim ama demedim diyemedim.ahlaki boyutunu düşündüm.beni seven kızların çığlıklarını düşündüm.

Lan dedim kimileri icraatlarıyla konuşulurken ben niye donumla konuşulmuşum.kızların bacakları partiye damgasını vurması varken benim donum niye partiye kapak oldu dedim.hiçbirine cevap bulamadım tabi.ilerleyen vakitler doğum günü partisinin defileye dönüştüğünü farkedince koy götüne gitsin bea usta diyip keyfime baktım..

Tanımadığım insanlarla kaynaştım.bol bol vatan kurtardık.kimin kimle yiyiştiğini ögrendik.zaman zaman kültürlü gençler olduk sen ne okudun ben ne okudum yarışırcasına anlattık.tabi ben okuyorum demedim yazıyorum da demedim.insan okur elbet dedim.ama ben okumuyorum daha çok üflüyorum diyebildim.ayrıca bu iğrenç espiriyi yapınca çok üşüdüm..

Bakıyorumda şu hayatta,ömrüm boyunca sadece bir kitabı tam olarak okumayı başarabildim..o da lise yıllarında edebiyat dersinden yıllık ödev almamdandır yoksa bir kitabı ne zaman okumaya kalkışsam ya ilk on sayfasına kadar ya da sondan beş sayfasına kadar dayanabiliyorum..evet sikimtrak bir huyumda var,kitabın sonundan okumaya başlamak gibi bu belki de hayatta bulamadığım sonuçları direk kitapta aramamdan olabilir bilemiyorum..Düşünsene 60 sayfalık kitaba bile katlanamayacak kadar sikko adamım..60 sayfalık kitap mı olur lan diyebilirsiniz.varmış işte amına koyim..

Sonra utanmadan nolcak bu gençliğin hali diyorum.nolacak yarrak gibi adam olacak,bir gün kitap okudum bütün hayatım değişti savsatasını sayıklayamacak,entel dantel kelimeleri kızlara sunamayacak ve daha birçok alanda sıçıp kalacak dolayısıyla burdan ergenlere sesleniyorum Kitap okuyun,Adam olun Laan...