21 Nisan 2010 Çarşamba

Bazen...

Bazen komikleşir insan
Bazen insanın içine ılık ılık birşeyler damlar ama ne olduğunu anlayamazsın
Bazen üzüntüler ızdırabım olur
Bazen tüm mevsimler seni anlatmaya yetmez
Bazen dibe vurmak gerek,sıçrayabilmek için
Bazen kader ağlarını örer,nakış nakış..sen sadece izleyip beklersin
Bazen giriş güzel olur ama gelişme berbattır
Bazen bazılarının hayatında kenar süsü olursun
Bazen uzun uzun çalar telefonlar ama cevapsız kalır beklentiler..


Bazen git-geller yaşar insan
parlar söner...
doğar batar...
güler ağlar...
insana özgüdür tüm bu duygular
bir sıcak yaklaşım mutlu eder insanı
bir sert bakış günlerce üzer..

Bazen gerçekler çok ağır gelir insana
kafasını kor yastığa
hayallere dalar...
unutmak için gerçeğin acılarını
keçileri sayar..

Bazen içinde öyle bir mutluluk olur ki nedensiz gülmek sebepsiz ağlamak istesin deliler gibi,ama bunlarıda sebepsiz yapamassın..
Bazen içine sıgdırmak gelir ama sıgdıramazsın delice haykırırsın onu..

Bazen hep umurumda,o bilmesede
Bazen hak vermiyor değilim
Bazen neden her şansızlık beni buluyor
Bazen ona bakıp kalıyorum
Bazen anlamıyorum kendimi
Bazen ne kadar çok bazenim var diyorum...