Bakmam geriye

Ben bazen hayatımdan çıkardığım insanları çok özlüyorum.Her zaman değil ama,bazı zamanlar.Bu zamanlarda aklıma birlikteyken yaptığımız şeyler geliyor.Yüzümde anlamsız bir tebessüm oluşuyor.İşin en komik tarafıysa, ben bu insanları hayatımda istemiyorum.Sadece birlikte geçirdiğimiz bazı zamanları özlüyorum o kadar.Gülmekten kırıldığımız,delicesine eğlendiğimiz zamanları.Bu bazı zamanların,sadece kendimi fena hissettiğim zamanlara denk gelmesi de bir tesadüf değil.Çünkü insanlar yarım bıraktıkları her şeyi,kendilerini yarım hissettikleri zaman hatırlarlar.Bende biraz o buhranlı döneme bıraktığım için kendimi,böyle kendini bilmez davranışlar içerisine girmem gayet normal karşılanmalı...