Kıramadığım anlayamadığım bi şansızlık var üzerimde sürekli peşimde..
Bir iş'de yolunda gitmez mi,şans bir kez olsun gülmez mi..
Değer verdiklerim düşünmez mi,sevdiklerim üzülmez mi..
Kafam çok karışık.
Ne ders çalışıyorum ne de iş arıyorum
Kpss,ales,öss,vize hepsini siktir ettim,kaderime razı olmuşcasına yatıyorum
Sadece işemeye gidiyorum bazen de balkondan bakıyorum
Hayat ne tuhaf lan falan filan diyorum
Pek sorgulamıyorum artık,umursamıyorum da.
Nedensizce kendimi her ortamda aptal gibi göstermeye çalışıyorum
Onlar kendi götlerini havalandırdıkça,ben inadına küfrediyorum kendime
Çok şaşırıyorlar,alışmamışlar,görmemişler daha önce böyle bir ruh hastası..
Yağmurda ıslanmanın sadece ıslanmak olduğunu sanmışlar
Özlemenin,hasretin sadece uzak mesafeler olduğunu sanmışlar
Sevmenin,aşık olmanın sadece içini hunharca boşaltmak olduğunu sanmışlar..
Sadece sanmışlar ama asla yaşamamışlar.
Asla dedikçe de aslaları yaşamak zorunda bırakılmamışlar
Hayata 1-0 yenik başlamanın ne demek olduğunu hiç anlayamamışlar
Anlamakta istememişler
Çünkü hep daha önemli işleri varmış,resim sergileri,partiler,yemeler,içmeler vs
Bazen ne yaparsan yap,olmuyor bazen
Olmuyor..
Düşünmenin pek fayda getirdiğini de söylenmiyor
Düşündüğümüz kadar düşünülmüyoruz
Mutlu değilim..ben,ben değilim..yol,yol değil
Kimse tarafsız değil,
Unutmuşum böylesi dayanılmaz sarsıntıları...