Hani bazen nefes alamazsın..daralırsın..daralır..onca kalabalığın içinde çığlık atasın gelirde yinede kendini sıkarsın,yapamazsın..işte şu an o ruh halindeyim..düşünmekten delirmek üzereyim..ve şu hayatta yine tek başınayım..ne akıl verenim nede akıl isteyenim var..sadece kalabalık.
Hatalıyım belkide;
Her insan gibi benimde hatalarım oldu elbet.Ama bu biraz affedilir hata değildi belkide bilemiyorum..Ya buralardan gitmeliyim yada sonsuza kadar bu pisliğe sessiz kalmalıyım..aslına bakarsan hiçbişe yapasım yok..hatta bunu yapmaya takatim bile yok..yorgunum.
Kendimi 70 yaşındaki bir insan gibi yaşlı hissediyorum.
Heyecanlarımdan geriye koca bir hiç kaldı..hiçlerin içinde hiç olmak gibi..soranlara bunun adına yaşamak diyorum...