"Yenileme dolayısıyla iskeleye girmek tehlikeli ve yasaktır" uyarısına ragmen girdim.
Daha ilk iki adımımı atmıştım ki zemindeki eski tahtalardan gacır gucur sesler gelmeye başlamıştı.
aldırış bile etmeden aheste aheste uc noktaya kadar gittim.
Çömelerek tahtanın ucuna dogru oturdum,geriye dogru baktıgımda insanların beni izlediğini farkettim,
tekrar önüme döndüm.
Denizin korku veren karanlığından ürpermişim,
o an aklıma ilk gelen cümle; ölüm böyle birşey olmalı sanırım
uçsuz bucaksız kör karanlık...