Baktığın yerden rezil,pis bir adam gibi göründügümü biliyorum..
ama canımı acıtan bu değıl..asıl kendimi öyle görmem kahrediyor beni..bu nasıl bır ağır birşey biliyor musun..başkasından nefret etmek kolay ama kendinden nefret etmek varyaaa,o çok kötü işte taşınacak yük değil..pişmanlığım mı daha büyük,utancım mı bilmiyorum..bildiğim ömur boyu bunu taşıyacak olmam..hep kendimi affetmeye calışacam.. ama bunun özürü yok,affı yok..mahkum oldum ben..hiçbir zaman temizlenmicem biliyorum..onu, sevgisinde yıkanmak için sevmiyorum..kendimi bu azaptan kurtarmak içinde sevmiyorum..sadece seviyorum...