zırıltılar

Hayat daha güzel olabilirdi mesela..bende daha iyi bir insan olabilirdim..olamadım..ama olmak isterdim hemde çok..bebek gibi günahsız olmak mesela..anneminde yanımda olmasını isterdim..geceleri uyuyamadığımda neyin var sorulmasını da isterdim..çılgınca eğlenmeyi,gülmeyi..ablamın intihar etmeden önce benden nefret etmedigini duymak da isterdim..nedense duymak istediklerimin hiçbirini duyamadım,aksine daha çok istemediklerimi duydum..bu da beni zamanla sağırlaştırdı..ve kimseyi duymaz oldum..bir başıma yaşam sürdürdüm..elbette hatalar yaptım yapmaya da devam ediyorum..dur bakalım sen ne yapıyorsun diyende yok,soranda yok..kalabalıklar içinde sadece kalabalık yaratanım..bir işe yaradıgım yok..ve artık seven bir kalbimde yok..bıkkınlık dolu bir hayatımda hayat da yok..bu yolun sonu nereye gittigini bilende yok..belirsizlikler içinde arayış ve yakarışa sahibim..ve annemin en güzel resmini sakladığım ufak bir mutluluga..başka ne var ki..olması gerekenler yokken benim,ben gibi olmam beklenemez..
beklenmemeli..herşeyi o kadar çok özledim ki,barut kokusunu bile...

Biliyor musun..?

Anladım..Kimin gerçek kimin yalan olduğunu..

Sürer mi sandın bu üzüntü..Geçti gitti işte..Kaybedenlerden saymıyorum kendimi,kazananlardanım..

Hatalardan ders çıkaralı uzun zaman oldu,meğer ne zormuş dost adıyla geçinenlerin gerçek dost olmadığını anlamak..

Zormuş çok..Anladım,anladım da kendimi de yıpratarak..

Bilemiyorum belki de kendimi kandırıyorum,tüm gerçekliğe rağmen...

Eylül

Hani bazen nefes alamazsın..daralırsın..daralır..onca kalabalığın içinde çığlık atasın gelirde yinede kendini sıkarsın,yapamazsın..işte şu an o ruh halindeyim..düşünmekten delirmek üzereyim..ve şu hayatta yine tek başınayım..ne akıl verenim nede akıl isteyenim var..sadece kalabalık.

Hatalıyım belkide;

Her insan gibi benimde hatalarım oldu elbet.Ama bu biraz affedilir hata değildi belkide bilemiyorum..Ya buralardan gitmeliyim yada sonsuza kadar bu pisliğe sessiz kalmalıyım..aslına bakarsan hiçbişe yapasım yok..hatta bunu yapmaya takatim bile yok..yorgunum.

Kendimi 70 yaşındaki bir insan gibi yaşlı hissediyorum.
Heyecanlarımdan geriye koca bir hiç kaldı..hiçlerin içinde hiç olmak gibi..soranlara bunun adına yaşamak diyorum...